ONNA - DAKI

Ogrody to miejsca, które szczególnie lubię.

Kwiaty, krzewy, drzewka, strumyki, wąskie ścieżki kradną moje serce.

I dlatego kiedy tylko nadarza się okazja, spaceruję, odkrywając nowe dla mnie miejsca.

A przy okazji uczę się, poznaję, doświadczam.

I tak w ostatnim czasie trafiłam do ogrodu japońskiego we Wrocławiu.

Po raz kolejny przekonałam się, że warto znać symbolikę pewnych przedmiotów, roślin, miejsc.

Już samo wejście do ogrodu zastanawia - drewniana brama SUKIYA - MON, kamienna latarnia, a tuż obok misa z wodą TSUKUBAI. Dalej wąskie kamienne ścieżki, drewniane mostki, rwące potoki  i kaskada OTOKO - DAKI oraz leniwe strumyki i spokojny wodospad ONNA - DAKI. I jeszcze bambusowe płotki, altany "na wodzie" i oczywiście piękne rośliny. 

Bo zwiedzając ogród japoński, należy wiedzieć, że:

woda - wskazuje na ruch, wnosi do ogrodu życie;

potoki i wodospady - symbolizują mężczyznę;

wolne i spokojne strumyki – oznaczają kobietę;

Niemal zawsze wody łączą się w stawach naśladujących morza; 

grabiony piasek - imituje morskie fale;

kamienie to znak niezmienność i trwałość przyrody;

głazy symbolizują wyspy;

pagórki odzwierciedlają góry;

Znaczenie mają także również roślinny - 

rośliny zimozielone - symbolizują długowieczność;

właśnie dlatego w ogrodzie znajdziemy: sosny, bukszpany, ostrokrzewy zimozielone, ligustry, azalie japońskie, klony, wiśnie, oraz peonie, magnolie, jaśminowce, różaneczniki, chryzantemy, astry, lilie, goryczki, lotosy, narcyzy, storczyki i zawilce.

Kwiaty - wskazują pory roku: 

Wiosnę - symbolizują kamelie i azalie;

lato - kosaćce, trzykrotki i liriope;

natomiast jesienią przebarwiają się klony palmowe.

Bo japoński ogród to relaks, wyciszenie, harmonia.

Dlatego warto od czasu do czasu przejść się jego ścieżkami i... może zastanowić nad słowami:

"Ze wszystkich elementów mędrzec wodę winien obrać za swego nauczyciela.

Jest ustępliwa, ale wszystko zwycięża. Gasi ogień, a gdy czasem bywa przezeń pobita, ratuje się ucieczką jako para, zmieniając swą postać. Rozmywa ziemię, gdy miękka, a kiedy napotyka twardą skałę szuka okrężnej drogi. Nawilża atmosferę, by umarł wiatr, żelazo zmienia w rdzę, aż rozsypie się w pył. Poddaje się ze zwodniczą pokorą, bo żadna siła nie może jej zatrzymać w drodze do morza. Zwycięża, ustępując, nigdy nie atakuje w sposób ogólnie znany, ale zawsze wygrywa ostateczną bitwę. 

Stając się jak woda, mędrzec wyróżnia się pokorą, obiera za zasadę bierność, działa przez niedziałanie i podbija świat." 

                                                                                                                       - Nen Yeo XI w.