U Harpagona

Mamy w gimnazjum taką niepisaną umowę, że do każdego dramatu, jaki omawiamy w klasie, przygotowujemy własne inscenizacje.

Tradycją stało się już wystawiania Dziadów (cz. II), na które zapraszani są rodzice uczniów, spotkanie z bohaterami Zemsty czy też Skąpca. Oczywiście nie może zabraknąć scenek z Balladyny czy też z Romea i Julii.

Uczniowie najczęściej pracują metodą projektu - samodzielnie wybierają sceny, przygotowują rekwizyty, stroje, spotykają się na próby. Ja zazwyczaj inspiruję, pokazuję sposoby rozwiązań, motywuję. Kiedy przedstawiamy scenki z lektur, staramy się aby każdy uczeń zaprezentował chociaż krótki monolog - ważne jest, aby się odważyć, przełamać wewnętrzny opór, spróbować...
(Zawsze najwięcej trudności jest z pierwszakami, później  praca przebiega dużo łatwiej i sprawniej.)

Dziś z klasą II bawiliśmy w domu Harpagona - pojawił się gospodarz, jego dzieci i służba... oraz pieniądze.

A na koniec ocena - uczniowie sami wyrażają swoje opinie, oceniają wkład pracy poszczególnych osób w przedstawioną scenkę, pojawia się też samoocena.

Praca tą metodą od lat przynosi pożądane efekty - uczniowie zapamiętują postacie, wydarzenia, język dramatu, łatwiej umieszczają twórcę w określonym kontekście literacko - historycznym ... 

... a przecież o to własnie chodzi... uczymy się i bawimy;)