Białe na "Słówku"

Czytamy kolorami... na biało

Powszechnie wiadomo, że nic tak nie działa na postawy i zachowania młodego człowieka, jak postępowanie innych,

a skoro uczniowie są zachęcani, by czytać książki w białych okładkach, to dlaczego my  - dorośli - nie mielibyśmy też czytać na biało?

Włączając się w akcję, zaproponowałam Koleżankom, by na naszym porannym Słówku, poznawać właśnie taką lekturę.

Zaproponowałam

Frederica Lenoir'a Serce z kryształu

Utwór opowiada historię dobrego króla, który przez wiele lat swego życia nie umiał kochać.
Wyruszył w długą podróż, by znaleźć miłość.
W końcu poznał przepowiednię i długo skrywany przed światem sekret.
Jego życie zmieniło się.

 To dosłowna wersja opowieści, ale utwór ma jeszcze drugie dno i z pewnością niejednemu czytelnikowi przypomni o Małym Księciu.

 Serce z kryształu to skarbnica pięknych sentencji:
 

Dziękuj Życiu: ono jest dobre dla wszystkich. To nasze lęki pożerają szczodrość jego strumienia.

Można zakochać się w pięknie świata, 

tak jak zapałać miłością do ludzkiej istoty.

Gdy nie troszczymy się o nasze ciało

 i nie traktujemy go jak najcenniejszej rzeczy na świecie, nasz umysł nie jest zdolny wykorzystać całej swojej mocy i jasności.

Gdy wkracza miłość, moc jej oddechu 

unosi naszą duszę.

Nawet najzimniejsze i najtwardsze serce nie umiałoby pozostać głuche 

na śpiew miłości czystej. 

Prawda że piękne słowa? I jest ich w utworze naprawdę wiele.

Polecam nie tylko młodym czytelnikom :)

Do wyzwania: