Radość to uczucie, które towarzyszy człowiekowi od zawsze. Mówiąc o emocjach, pomyślałam, że zaczniemy od tego, które niesie najwięcej szczęścia.
Najpierw poszukaliśmy słów bliskoznacznych do słowa radość. Okazało się, ze jest ich naprawdę wiele. Następnie każdy uczeń wybrał to określenie, które było mu najbliższe. W końcu wszyscy utworzyli "żywą" chmurę wyrazową.
W kolejnej części zajęć uruchomione zastały kolejne zmysły. Pojawił się taniec. Wykorzystałam łatwy układ, który jest nam - z różnych powodów - bliski od samego początku wspólnego bycia ze sobą. Wiedziałam, że będzie uśmiech i radość.
Nasze radosne działania zakończyliśmy próbą zapisania tanecznego kodu. Uruchomiona została uważność, logiczne myślenie, koncentracja i... wyobraźnia. Bo to co wydawało się łatwe, wcale na początku takie nie było. Uczniowie samodzielnie wymyślali znaki kodu i wsłuchiwali się w melodię, by właściwie ją zakodować. Wielka niespodzianką dla niektórych była liczba znaków, jaką należało zapisać, by taniec był pełen. Jak na rozradowaną klasę przystało, finał był wspólnym sukcesem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz