Cathy Glass mieszka w Wielkiej Brytanii ma trójkę dzieci, dwoje własnych i jedno adoptowane. Od ponad 20 lat pomaga innym. Jest opiekunką zastępczą. W swoich powieściach opowiada historie dzieci, którymi kiedyś się opiekowała... i nie są to historie piękne.
Z drugiej strony - spotykamy wielkie oddanie, siłę opanowania i cierpliwości, a przede wszystkim ogrom miłości, dzięki którym los niektórych dzieci choć na jakiś czas może zostać odmieniony na lepsze.
Mała Jodi - bohaterka Skrzywdzonej - to pełne agresji, niechciane dziecko. Jodi ma 7 lat, kiedy trafia do rodziny zastępczej, którą prowadzi Cathy. Okazuje się, dziewczynka przez całe swoje życie była krzywdzona zarówno fizycznie (pobicia, oparzenia, złamania) jak i psychicznie. Rozmowy z dzieckiem odkrywają jeszcze jedną sprawę - mała była molestowana seksualnie. Tak wiele przeżyć spowodowało, że u Jodi pojawiają się zaburzenia psychiczne - dziewczynka przyjmuje różne osobowości: raz jest 8-letnią Jodi, innym razem 3-letnią Amy, a jeszcze kiedy indziej silnym, brutalnym mężczyzną Regiem. Dziewczynka ma duże problemy z wysławianiem się, pisaniem, byciem wśród rówieśników. Potrafi być wulgarna. Ma ataki histerii. Terapia jest konieczna, by dziecko mogło funkcjonować w społeczeństwie. Trauma, jaką przeżyła, wpłynęła bowiem na wszystkie aspekty jej życia. Dziewczynka musi zamieszkać w ośrodku Wysokie Dęby, gdzie znajdzie specjalistyczną opiekę. Cathy nie była w stanie dalej nią się opiekować.
Historia Donny- bohaterki Najsmutniejszego dziecka - to historia o uzdrawiającej sile miłości. Okazuje się po raz kolejny, że gdy dziecko czuje się kochane, potrafi zwalczyć złe przeżycia.
Cathy przyjęła Donnę do swojego domu, gdy ta miała 10 lat. Wyglądała jednak na dużo starszą i tak też się zachowywała. Uwagę zwracała również karnacja dziewczynki wskazująca, że jej przodkowie byli afrokaraibskiego pochodzenia. Początkowo Donna jest zamknięta w sobie, a potem okazuje się, że chce rządzić w domu - wydaje polecenia biologicznym dzieciom Cathy, strofuje je, kontroluje ich zabawę, wystarczy jej jedno spojrzenie a Adrian i Paula czują się nieswojo we własnym domu. Szybko okazuje się również, że Donna chce dbać o porządek w domu i jeszcze... że chce wybielić swą skórę, by nie być brudną.
Rozmowy z dziewczynką i pracownikami opieki społecznej pokazują, że Donna była odpowiedzialna za funkcjonowanie domu - miała przypominać choremu na schizofrenię ojcu o przyjmowaniu leków, miała dbać o czystość w mieszkaniu i opiekować się młodszymi braćmi. Niewywiązanie się z obowiązków skutkowało biciem i poniżaniem dziecka przez matkę i... braci.
Donna przez 10 lat swego życia nie jadła lodów, często jej jedynym pożywieniem była surowa kapusta. Nie potrafiła się bawić, miewała napady agresji.
Pobyt w domu Cathy, jej cierpliwość i wyrozumiałość spowodowały, że dziewczynka zobaczyła, jak można żyć i co to znaczy rodzina. To u Cathy przeżyła prawdziwe święta i urodziny, jakich dotąd nigdy nie miała. Coraz lepiej radziła sobie w szkole. Nadrobiła wiele zaległości. Zaprzyjaźniła się z Emily - Polką, która zamieszkała w pobliżu.
A kiedy przyszła pora na uregulowanie jej sytuacji prawnej, sąd zadecydował, że powinna dorastać wśród osób, które wyglądają tak jak ona, czyli są Mulatami.
Cathy jednak nadal utrzymywała kontakt ze swoją wychowanką. Wiedziała, że dziewczyna pokonała demony z przeszłości.
Obie lektury znacząco różnią się od książek, które do tej pory prezentowałam. Bardzo trudno jest mi napisać, że polecam je koniecznie przeczytać, gdyż szczególnie Skrzywdzona to książka drastyczna i mocno szokująca. Z drugiej strony myślę, że warto znać takie historie, by umieć cenić to, co się posiada, by potrafić być wdzięcznym życiu za ludzi, których mamy wokół siebie i cieszyć się z każdej chwili, jaka jest nam dana.
Spacyjkowe schodki
Bardzo fajnie napisane. Jestem pod wrażeniem i pozdrawiam.
OdpowiedzUsuń