Któż z nas nie zna tych słów:
"Kto nie doznał goryczy ni razu, ten nie dozna słodyczy w niebie."
"Kto nie był za życia człowiekiem, temu człowiek nie pomoże".
"Kto nie dotknął ziemi ni razu, ten nigdy nie będzie w niebie."
Oczywiście, to pouczenia wypływające z treści romantycznego dramatu, jakim są Dziady Adama Mickiewicza. Aniołki - Józio i Różyczka, Widmo Złego Pana i pasterka Zosia przybywają do cmentarnej kaplicy na wezwanie Guślarza, by przestrzec żyjących przed niewłaściwym postępowaniem.
Niepisanym zwyczajem naszej szkoły jest przygotowanie każdego roku inscenizacji opartej na tym dziele. W ten właśnie sposób "oswajamy" tę lekturę, gdyż, jak się okazuje, wcale nie jest ona łatwa i prosta do przyjęcia dla wielu gimnazjalistów. Jednocześnie bardzo osobiście "dotykamy teatru".
Nim wystawimy naszą "sztukę", bliżej przyglądamy się jej istocie.
- Poznajemy dokładnie treść utworu;
- Opracowujemy scenariusz;
- Przydzielamy role;
- Kreujemy świat spektaklu: przygotowujemy stroje, dekoracje, muzykę, a nawet efekty specjalne;
A potem nadchodzą próby - czytana, techniczna, sytuacyjna, generalna...
Aż w końcu następuje dzień premiery 😌
DZIADY
Tak zrealizowane zajęcia pozwalają uczniom zyskać nie tylko nowe umiejętności, np. prezentacji, panowania nad ciałem, czy głosem, ale uczą również odpowiedzialności, opanowania emocji, współdziałania, doceniania innych - a to z pewnością owocuje w czasie dalszej edukacji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz