Marcowe lektury

Pierwsze prawdziwie wiosenne dni za nami. A za mną kilka lektur mądrych, lekkich i przyjemnych.

Marzec niewątpliwie należał do powieści Magdaleny Witkiewicz. Książki tej autorki zaczęłam poznawać już jakiś czas temu, ale w tym roku podbiły one moje serce.

Pani Magda pisze o życiu zwykłych ludzi, porusza problemy, jakie mogą dotknąć każdego z nas. Jej książki, choć czyta się lekko i szybko, są mądre, poruszają serca i umysły. A na dodatek bywają pełne humoru. Tak właśnie jest w Pracowni dobrych myśli oraz w Moralności pani Piontek.

To dwie historie które mówią o tym, że w życiu naprawdę wiele zależy od nas samych, że o szczęście trzeba walczyć. Pokazują, jak ważna jest rodzina i miłość. Jednocześnie poruszają temat samotności w tłumie, uczą, że trzeba odkryć własne "ja", by poczuć się spokojnym i radosnym. O wszystkim jednak autorka pisze z wielkim dystansem i poczuciem humoru. Powoduje, że czytelnik uśmiecha się sam do własnych myśli -

"Na lotnisko zajechali grubo przed czasem. Odprawili się już w domu, więc przed nimi była tylko kontrola bagaży. Zamyślona Gertruda podeszła do celnika. Postawiła torebkę na taśmie, wyjmując wcześniej telefon i kładąc obok.

- Poproszę o zdjęcie butów. - Mężczyzna wskazał na jej szpilki w morskim kolorze. 

Gertruda nerwowo zaczęła się rozglądać. 

- Zdjęcie butów? - Powtórzyła. Mężczyzna pokiwał. - Ale... Ale ja nie mam zdjęcia butów! Nie mam ich żadnej fotografii!"

                   "Moralność pani Piontek"

I jak tu się nie uśmiechnąć?

A kiedy jeszcze poznamy panią Wiesię z Pracowni dobrych myśli, to z pewnością uśmiech na dłużej zagości na naszych twarzach. Bo Wiesia to niesamowita kobieta... i choć wiele w swym życiu widziała i przeżyła, to nadal jest ciekawa świata i ludzi, pragnie, by inni byli szczęśliwi, ogląda telewizję i czyta gazety, a kiedy nachodzi ją chandra, dla zdrowotności zażywa swej naleweczki. 

I jeszcze piosenka, którą również niedawno odkryłam, a która wspaniale kojarzy mi się z przeczytanymi powieściami: 

***

Dla okładki w tym miesiącu wybrałam... kryminał. Kiedyś zaczytywałam się w tym gatunku, później o nim zapomniałam, a teraz mam nadzieję wrócić.

Ofiara losu to już czwarty tom serii. Jej bohaterami są Patric i Erika, ich losy prywatne i zawodowe. Patric pracuje w policji. Właśnie zostaje powiadomiony o śmiertelnym zdarzeniu drogowym. Z pozoru wszystko wygląda na nieszczęśliwy wypadek, jednak Patric ma przeczucia, które z reguły nie zawodzą. I tak jest tym razem.

Książka porusza też inne tematy, bo w miasteczku nagrywany jest reality show, który wywołuje wiele emocji. A ponadto główni bohaterowie szykują się do ślubu i wesela. Zwyczajnie - jak to w życiu -dzieje się bardzo wiele.

Marcowe lektury uważam za niezwykle udane. Dzięki nim odpoczywałam, potrafiłam uśmiechnąć w trudnych momentach, kolejny raz mogłam zauważyć, co w życiu się tak naprawdę liczy.