Savoir - vivre

Tak jak ostatnio napisałam, o kulturalnych zachowaniach można mówić niemal przy każdej okazji.

Niemniej kształcenie właściwych postaw w tym zakresie często wcale nie jest łatwe. Choć większość uczniów wie, jak powinno się zachowywać, zna teorię, to już stosowanie zasad w codziennym życiu, bywa kłopotliwe. Dlatego tak ważne jest, by wiedzę popierać konkretem.

Na początek - kabaret... Dlaczego nie? Już nieraz moi uczniowie przekonali się, że wiedza potrzebna jest na przykład w zrozumieniu sensu skeczy (HRABI często u nas gości).

Uważnie obserwując życie, umiejętnie korzystając z zasobów sieci, można stworzyć proste, ale skupiające uwagę prezentacje.

A na zakończenie działań  projektowych, przygotować efektowny, uroczysty pokaz.

Tak było również w przypadku programu Słucham, oglądam,wiem, rozumiem - człowiek kulturalny to ja.

Już kilka tygodni wcześniej przedstawiłam uczniom harmonogram działań i główne założenia pokazu. Uczniowie zostali podzieleni na grupy i otrzymali konkretne zadania. Przystąpili do działania.
Tak zaprezentowała się grupa zajmująca się stosownym do sytuacji strojem nastolatków -

Kolejny raz okazało się, że młodzi ludzie uczą się, naśladując. Są bowiem bystrymi obserwatorami świata, a często  wiele zachowań powielają zupełnie nieświadomie. Wzór rodzica, nauczyciela, kolegi sprawia, że zachowują się tak a nie inaczej. Zadaniem wychowawcy jest - przez dyskretne działanie - zmienianie złych wzorów. Taki program jak Słucham, oglądam... pozwala, by uczeń sam dostrzegł, jak się zachowywać w konkretnych sytuacjach.

P.S.
A może stworzymy padlet, który stanie się bazą pomocnych materiałów? Zapraszam do wspólnego działania :)